ហើយចេញចាកអកុសលធម៌ បានតាំងនៅក្នុងកុសលធម៌។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ភិក្ខុកាលពោលយ៉ាងនេះ មិនឈ្មោះថា លើកតម្កើងខ្លួន មិនឈ្មោះថា សង្កត់សង្កិនបុគ្គលដទៃទេ ឈ្មោះថា ជាអ្នកពោលប្តេជ្ញា នូវធម៌តាមធម៌ មួយទៀត វាទៈ និងអនុវាទៈ ដែលប្រកបដោយហេតុណាមួយ រមែងមិនមកកាន់ឋានៈ ដែលអ្នកប្រាជ្ញគប្បីតិះដៀលបានឡើយ។ លុះព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់សំដែងព្រះសូត្រនេះចប់ហើយ ភិក្ខុទាំងនោះ ក៏មានចិត្តត្រេកអរ រីករាយ ចំពោះភាសិត របស់ព្រះមានព្រះភាគ។
ចប់ កិន្តិសូត្រ ទី៣។