ម្នាល​អានន្ទ​ ​តថាគត​សង្កត់សង្កិន​ហើយ​ ​ប្រៀន​ប្រដៅ​រឿយ​ៗ​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​តថាគត​បន្សាត់​បង់​ ​បំផ្លាញ​បង់​នូវ​ទោស​ចេញ​ហើយ​ ​ប្រៀនប្រដៅ​ថែមទៀត​ ​ដោយ​គិតថា​នឹង​ឲ្យ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​មាន​សារៈ​ ​គឺ​មគ្គផល​តាំងនៅ​ក្នុង​សន្តាន​។​ ​លុះ​ព្រះមានបុណ្យ​ ​បាន​ត្រាស់​ព្រះ​សូត្រ​នេះ​ចប់ហើយ​ ​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ ​ក៏​មាន​សេចក្តី​ពេញចិត្ត​ ​ត្រេកអរ​នឹង​ភាសិត​ ​របស់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​។​

​ចប់​ ​មហា​សុញ្ញ​ត​សូត្រ​ ​ទី២​។​

ថយ | ទំព័រទី ៣៩ | បន្ទាប់