​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សេចក្ដី​ត្រាស់​ដឹង​ ​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ព្រះនិព្វាន​ទេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចំណែក​តថាគត​ ​តែង​បញ្ញត្ត​នូវ​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​សេចក្ដី​ចំរើន​ ​ក្នុង​អរិយវិន័យ​ ​ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សេចក្ដី​នឿយណាយ​ ​ដោយពិត​ប្រាកដ​ ​ដើម្បី​សេចក្ដី​ប្រាសចាក​តម្រេក​ ​ដើម្បី​សេចក្ដី​រលត់​ ​ដើម្បី​សេចក្ដី​ស្ងប់ស្ងាត់​ ​ដើម្បី​សេចក្ដី​ដឹង​ច្បាស់​ ​ដើម្បី​សេចក្ដី​ត្រាស់​ដឹង​ ​ដើម្បី​ព្រះនិព្វាន​។​ ​
 ​[​១៨៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​សេចក្ដី​ចំរើន​ ​ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សេចក្ដី​នឿយណាយ​ ​ដោយពិត​ប្រាកដ​។​បេ​។​ ​ដើម្បី​ព្រះនិព្វាន​ ​តើ​ដូច​ ​ម្ដេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយ​សាវក​ ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​នេះ​ ​ជា​អ្នក​ប្រកបដោយ​សេចក្ដី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​ ​ក្នុង​ព្រះពុទ្ធ​ថា​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​អង្គ​នោះ​។​បេ​។​ ​ព្រះអង្គ​ជា​គ្រូ​នៃ​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​អរិយសច្ច​ធម៌​ ​ព្រះអង្គ​លែង​វិលត្រឡប់​មកកាន់​ភព​ថ្មីទៀត​។​ ​(​អរិយ​សាវក​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្ដី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​)​ ​ក្នុង​ព្រះធម៌​។​ ​ក្នុង​ព្រះសង្ឃ​។​ ​ជា​អ្នក​ប្រកបដោយ​សីល​ ​ជាទីស្រឡាញ់​របស់​អរិយៈ​ ​ជា​សីល​មិន​ដាច់​។​បេ​។​ ​ជា​សីល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សមាធិ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះឯង​ជា​បដិបទា​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​សេចក្ដី​ចំរើន​ ​ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សេចក្ដី​នឿយណាយ​ដោយពិត​ប្រាកដ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១០៩ | បន្ទាប់