​អាមក​ធញ្ញ​បេយ្យាល​ចតុត្ថ​វគ្គ​ ​ទី១០​


 ​[​៤៨៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សត្វ​ជា​អ្នក​វៀរ​ស្រឡះ​ ​ចាក​ការ​ទទួល​ស្រែ​ ​និង​ចម្ការ​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​ចំណែក​ពួក​សត្វ​ ​ជា​អ្នក​មិន​វៀរ​ស្រឡះ​ ​ចាក​ការ​ទទួល​ស្រែ​ ​និង​ចម្ការ​ ​មាន​ប្រមាណ​ច្រើន​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​បេ​។​
 ​[​៤៨៩​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សត្វ​ជា​អ្នក​វៀរ​ស្រឡះ​ ​ចាក​ការទិញ​ ​និង​លក់​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​ចំណែក​ពួក​សត្វ​ ​ជា​អ្នក​មិន​វៀរចាក​ការទិញ​ ​និង​លក់​ ​មាន​ប្រមាណ​ច្រើន​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​បេ​។​
 ​[​៤៩០​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សត្វ​ជា​អ្នក​វៀរ​ស្រឡះ​ ​ចាក​ការ​ប្រកប​ ​នូវ​ទូត​កម្ម​ ​គឺ​នាំ​សំបុត្រ​ ​ឬពាក្យ​បណ្ដាំ​ ​ដល់​គ្រហស្ថ​ ​និង​ទៅ​ដោយ​គេ​បញ្ជូន​អំពី​ផ្ទះ​ ​១​ ​ទៅផ្ទះ​ ​១​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​ពួក​សត្វ​ ​ជា​អ្នក​មិន​វៀរ​ស្រឡះ​ ​ចាក​ការ​ប្រកប​ ​នូវ​ទូត​កម្ម​ ​គឺ​នាំ​សំបុត្រ​ ​ឬពាក្យ​បណ្ដាំ​ ​ដល់​គ្រហស្ថ​ ​និង​ទៅ​ដោយ​គេ​បញ្ជូន​អំពី​ផ្ទះ​ ​១​ ​ទៅផ្ទះ​ ​១​ ​មាន​ប្រមាណ​ច្រើន​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​បេ​។​
 ​[​៤៩១​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សត្វ​ជា​អ្នក​វៀរ​ស្រឡះ​ ​ចាក​ការ​ឆបោក​ ​ឬ​បន្លំ​ដោយ​ជញ្ជីង​ ​និង​ឆបោក​ ​ដោយ​ភាជន​មាស​ ​គឺ​ឆរ​បោក​ ​ដោយ​រង្វាស់​រង្វាល់​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​ចំណែក​ពួក​សត្វ​ ​ជា​អ្នក​វៀរ​ស្រឡះ​ ​ចាក​ការ​ឆបោក​ ​ឬ​បន្លំ​ដោយ​ជញ្ជីង​ ​និង​ឆបោក​ ​ដោយ​ភាជន​មាស​ ​គឺ​ឆរ​បោក​ ​ដោយ​រង្វាស់​រង្វាល់​ ​មាន​ប្រមាណ​ច្រើន​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​បេ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣៣ | បន្ទាប់