[​៣​]​ ​កាលបើ​ជន​ទាំងពីរ​(​១​)​ ​(​គឺ​ភិក្ខុនី​ ​និង​បុរស​)​ ​មានតម្រេក​ដូចគ្នា​ ​ហើយ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​កាយ​ ​ដោយ​កាយ​ ​ខាងក្រោម​តាំងពី​ដងកាំបិត​ចុះ​មក​ ​ខាងលើ​តាំងពី​មណ្ឌល​នៃ​ជង្គង់​ឡើង​ទៅ​ ​(​ភិក្ខុនី​)​ត្រូវអាបត្តិ​បារាជិក​។​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​វត្ថុ​ដែល​ជាប់នឹង​កាយ​ដោយ​កាយ​ ​(​ភិក្ខុនី​)​ត្រូវអាបត្តិ​ថុល្លច្ច័យ​។​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​កាយ​ដោយ​វត្ថុ​ដែល​ជាប់នឹង​កាយ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​វត្ថុ​ដែល​ជាប់នឹង​កាយ​ ​ដោយ​វត្ថុ​ដែល​ជាប់នឹង​កាយ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​កាយ​ ​ដោយ​វត្ថុ​ដែល​សម្រាប់​បោះ​ ​ឬ​សម្រាប់​ចោល​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​វត្ថុ​ដែល​ជាប់នឹង​កាយ​ ​ដោយ​វត្ថុ​ដែល​សម្រាប់​បោះ​ ​ឬ​សម្រាប់​ចោល​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​វត្ថុ​ដែល​សម្រាប់​បោះ​ ​ឬ​សម្រាប់​ចោល​ ​ដោយ​វត្ថុ​ដែល​សម្រាប់​បោះ​ ​ឬ​សម្រាប់​ចោល​ ​(​ភិក្ខុនី​)​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​ ​
 [​៤​]​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​កាយ​ដោយ​កាយ​ ​ខាងលើ​តាំងពី​ដងកាំបិត​ឡើង​ទៅ​ ​ខាងក្រោម​តាំងពី​មណ្ឌល​នៃ​ជង្គង់​ចុះ​មក​ ​(​ភិក្ខុនី​)​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ថុល្លច្ច័យ​(​២​)​ ​។​ ​ភិក្ខុនី​ ​ឬ​បុរស​ស្ទាប​វត្ថុ​ដែល​ជាប់នឹង​កាយ​ដោយ​កាយ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​
​(​១​)​ ​តាំងពី​បព្វ​លេខ៣​ ​ដល់​លេខ៤​ ​និយាយ​អំពី​ជន​ទាំងពីរ​ ​គឺ​ភិក្ខុនី​ ​និង​បុរស​ត្រេកអរ​ដូចគ្នា​។​ ​(​២​)​បាន​ជា​ត្រូវអាបត្តិ​ថុល្លច្ច័យ​ ​ព្រោះ​ត្រេកអរ​ទាំងពីរ​ខាង​ ​គឺ​ទាំង​ភិក្ខុនី​ ​ទាំង​បុរស​។​
ថយ | ទំព័រទី ១១ | បន្ទាប់