បិដក ភាគ ០៧ - ទំព័រទី ៣៧៧

 [​១៣៩​]​ ​ក៏​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ដាំ​ពូជឈើ​ទាំងឡាយ​ជា​របស់​សង្ឃ​ ​ក្នុង​ដី​ជា​របស់​បុគ្គល​ ​ដាំ​ពូជឈើ​ទាំងឡាយ​ជា​របស់​បុគ្គល​ ​ក្នុង​ដី​ជា​របស់​សង្ឃ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ដំណើរ​នុ៎ះ​ ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​(​បើ​)​ ​ពូជឈើ​ទាំងឡាយ​ជា​របស់​សង្ឃ​ ​ដែល​ដាំ​ក្នុង​ដី​ជា​របស់​បុគ្គល​ ​ត្រូវ​ភិក្ខុ​ឲ្យ​ចំណែក^{​(​១​)​} ​(​ដល់​ម្ចាស់ដី​ខ្លះ​)​ ​ហើយ​សឹម​បរិភោគ​ ​(​បើ​)​ ​ពូជឈើ​ទាំងឡាយ​ ​ជា​របស់​បុគ្គល​ ​ដែល​ដាំ​ក្នុង​ដី​ជា​របស់​សង្ឃ​ ​ត្រូវ​ភិក្ខុ​ឲ្យ​ចំណែក​ ​(​ដល់​ម្ចាស់ដី​ខ្លះ​)​ ​ហើយ​សឹម​បរិភោគ​។​
​ [​១៤០​]​ ​ក៏​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​កើត​សេចក្តី​រង្កៀស​ ​ក្នុង​កន្លែង​ជា​អន្លើ​ៗ​ថា​ ​របស់​អ្វី​ហ្ន៎​ ​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​អនុញ្ញាត​ ​របស់​អ្វី​ ​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​មិនបាន​អនុញ្ញាត​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ក្រាបបង្គំទូល​ដំណើរ​នុ៎ះ​ ​ចំពោះ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​។​ ​ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​របស់​ណា​ដែល​

---

ថយ | ទំព័រទី ៣៧៧ | បន្ទាប់