ព្រហ្មចរិយ​កថា


 [២៥៥] ការប្រព្រឹត្តិ​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌(១) ក្នុង​ពួក​ទេវតា មិន​មាន​ទេ​ឬ។ អើ។ ពួក​ទេវតា​ទាំងអស់ សុទ្ធតែ​ល្ងង់ខ្លៅ មិន​ចេះដឹង ប្រកបដោយ​ការ​ពោល​ដោយដៃ (ដូច​មនុស្សគ) មិន​អង់អាច ដើម្បី​ដឹង​នូវ​សេចក្តី​នៃ​សុភាសិត និង​ទុព្ភាសិត​បាន ពួក​ទេវតា​ទាំងអស់ មិន​ជ្រះថ្លា​ក្នុង​ព្រះពុទ្ធ មិន​ជ្រះថ្លា​ក្នុង​ព្រះធម៌ មិន​ជ្រះថ្លា​ក្នុង​ព្រះសង្ឃ មិន​ចូល​ទៅ​អង្គុយ​ជិត​ព្រះពុទ្ធ​មាន​ព្រះ​ភាគ មិន​សួរ​នូវ​ប្រស្នា​នឹង​ព្រះពុទ្ធ​មាន​ព្រះ​ភាគ កាលបើ​ប្រស្នា​ដែល​ព្រះពុទ្ធ​មាន​ព្រះ​ភាគ​ដោះស្រាយ​ហើយ មិន​រីករាយ ពួក​ទេវតា​ទាំងអស់ ប្រកបដោយ​កម្ម​ជារ​នាំង ប្រកបដោយ​កិលេស​ជារ​នាំង ប្រកបដោយ​វិបាក​ជារ​នាំង មិន​មាន​សទ្ធា មិន​មាន​ឆន្ទៈ មិន​មាន​ប្រាជ្ញា មិន​គួរ​ចុះ​កាន់​សម្មត្តនិយាម ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ ពួក​ទេវតា​ទាំងអស់ ជា​អ្នកសម្លាប់​មាតា សម្លាប់​បិតា សម្លាប់​ព្រះអរហន្ត ជា​អ្នកធ្វើ​ព្រះ​លោហិត​របស់​ព្រះពុទ្ធ ឲ្យ​កើតឡើង ជា​អ្នក​បំបែក​សង្ឃ ពួក​ទេវតា​ទាំងអស់ ជា​អ្នកសម្លាប់​សត្វ ជា​អ្នក​កាន់​យក​ទ្រព្យ​ដែលគេ​មិនបាន​ឲ្យ ជា​អ្នកប្រព្រឹត្តខុស​ក្នុង​កាម​ទាំងឡាយ ជា​អ្នកពោល​ពាក្យ​កុហក ជា​អ្នកមាន​វាចា​ស៊កសៀត ជា​អ្នកមាន​វាចា​អាក្រក់ ជា​អ្នកពោល​ពាក្យ​រោយរាយ​ឥតប្រយោជន៍ ជា​អ្នកមាន​អភិជ្ឈា​ជាប្រក្រតី
(១) មាន ២ គឺ​ចំរើន​មគ្គ ១ បព្វជ្ជា ១។ អដ្ឋកថា។
ថយ | ទំព័រទី ១៨០ | បន្ទាប់