អើ។ សត្វ​ធ្វើ​កម្ម ដើម្បី​បាន​ចំពោះ​នូវ​ឆ្អឹង ក្នុង​ផ្ទៃ​មាតា​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។
 [១២៩] បុគ្គល​មិន​គួរ​និយាយ​ថា សក់ រោម ក្រចក ធ្មេញ ឆ្អឹង កើតឡើង​ជា​ខាងក្រោយ នៃ​សត្វ​ដែល​នៅក្នុង​ផ្ទៃ​មាតា​ឬ។ អើ។ ក្រែង​ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់​ត្រាស់​ថា
(សត្វ​ដែល​ចូល​ទៅ​ចាប់បដិសន្ធិ​ក្នុង​ផ្ទៃ​មាតា) ដំបូង កើតជា​កលល​រូប ក្លាយ​អំពី​កលល​រូប កើតជា​អម្ពុ​ទៈ ក្លាយ​អំពី​អម្ពុ​ទៈ កើត​ជា​បេសិ (ដុំ​សាច់) ក្លាយ​អំ​ពី​បេសិ កើតជា​ឃនៈ (ដុំ​រឹង) ក្លាយ​អំពី​ឃនៈ ក៏​បែក​កើតជា​បញ្ចសាខា ទាំង​សក់ រោម ក្រចក ក៏​កើតមាន​ព្រម មាតា​របស់​សត្វ​នោះ បរិភោគភោជន គឺ​បាយ និង​ទឹក​ណា សត្វ​ដែល​នៅក្នុង​ផ្ទៃ​មាតា​នោះ តែង​ញុំាង​អត្តភាព​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​ផ្ទៃ​នៃ​មាតា​នោះ ដោយ​ភោជន មាន​បាយ និង​ទឹក​ដើម​នោះ​ឯង

ពាក្យ​ដូច្នេះ មាន​ក្នុង​ព្រះ​សូត្រ​ឬ។ អើ។ ព្រោះហេតុនោះ សក់ រោម ក្រចក ធ្មេញ ឆ្អឹង កើតឡើង​ជា​ខាងក្រោយ នៃ​សត្វ​ដែ​លតំា​ងនៅ​ក្នុង​ផ្ទៃ​មាតា។

ចប់ សឡាយ​តនុ​ប្ប​ត្តិ​កថា

ថយ | ទំព័រទី ៧៣ | បន្ទាប់