[៨០] បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន ពាក្យខាងមុខនៅមានតទៅទៀត ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់សំដែងធម៌ ក្នុងបុគ្គលបញ្ញត្តិទាំងឡាយ ដោយទេសនាណា ទេសនានុ៎ះ ប្រសើរក្រៃលែង។ បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន បុគ្គលទាំង៧ពួកនេះគឺ ឧភតោភាគវិមុត្តបុគ្គល គឺបុគ្គលដែលរួចចាកចំណែកទាំងពីរ(១)១ បញ្ញាវិមុត្តបុគ្គល គឺបុគ្គលដែលរួចចាកអាសវៈដោយបញ្ញា(២)១ កាយសក្ខិបុគ្គល គឺបុគ្គលដែលធ្វើឲ្យច្បាស់ នូវឈានផស្សៈ ដែលខ្លួនពាល់ត្រូវ(៣)១ ទិដ្ឋិប្បត្តបុគ្គល គឺបុគ្គលដែលដល់ នូវសេចក្តីឃើញច្បាស់(៤)១ សទ្ធាវិមុត្តបុគ្គល គឺបុគ្គលរួចចាកអាសវៈ ដោយសទ្ធា(៥)១
(១) គឺរួចចាករូបកាយ ដោយអរូបសមាបត្តិ១ រួចចាកនាមកាយ ដោយមគ្គ១ សំដៅយកបុគ្គល៥ពួក គឺបុគ្គលដែលចេញចាកអរូបសមាបត្តិ៤ អរូបសមាបត្តិមួយៗ ហើយពិចារណានូវសង្ខារ ទើបបានសម្រេចព្រះអរហត្ត៤ពួក អនាគាមិបុគ្គល ដែលចេញចាកនិរោធ ហើយបានសម្រេចព្រះអរហត្ត១ពួក រួមត្រូវជា៥ពួក។ (២) សំដៅយកបុគ្គល៥ពួក គឺសុក្ខវិបស្សកបុគ្គល១ពួក បុគ្គលដែលចេញចាកឈានទាំង៤ ហើយទើបបានសម្រេចអរហត្ត៤ពួក រួមត្រូវជា៥ពួក។ បុគ្គលទាំងនេះ មិនបានពាល់ត្រូវវិមោក្ខ៨ទេ គ្រាន់តែឃើញដោយបញ្ញាប៉ុណ្ណោះ ហើយក៏អស់អាសវៈទៅ។ (៣) បុគ្គលអ្នកបាននូវឈានផស្សៈមុន ហើយទើបធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់ នូវព្រះនិព្វាន ជាខាងក្រោយ សំដៅយកបុគ្គល៦ពួក គឺរាប់ពីត្រឹមបុគ្គលដែលបានសម្រេចសោតាបត្តិផល រហូតដល់បុគ្គលដែលបានសម្រេចអរហត្តមគ្គ។ (៤) សំដៅយកបុគ្គល៦ពួក ដូចគ្នានឹងកាយសក្ខិបុគ្គលដែរ ប៉ុន្តែបុគ្គលទាំងនេះ បានដឹងច្បាស់នូវអរិយសច្ច៤ប្រការ ដោយបញ្ញារបស់ខ្លួន។ (៥) បុគ្គលនេះ បានដឹងច្បាស់ នូវអរិយសច្ច៤ប្រការ ដូចគ្នានឹងទិដ្ឋិប្បត្តបុគ្គលដែរ ប្លែកតែសទ្ធាវិមុត្តបុគ្គលនេះ មានសេចក្តីជឿស៊ប់ មិនកំរើកក្នុងខណៈនៃមគ្គជាចំណែកខាងដើម ហើយទើបអស់កិលេស ឯទិដ្ឋិប្បត្តបុគ្គលនោះ មានបញ្ញាជាគ្រឿងកាត់កិលេសដ៏មុតក្លា ក្នុងខណៈនៃមគ្គ ជាចំណែកខាងដើម។