ចាក​កាម​ទាំងឡាយ​ ​វៀរចាក​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ហើយ​ ​តែ​មិនទាន់​បាន​នូវ​បីតិ​ ​និង​សុខ​(​១​)​ ​ឬ​គុណជាត​ដទៃ​ដែល​ល្អិត​(​២​)​ ​លើស​ជាង​បីតិ​ ​និង​សុខ​នោះ​ទេ​ ​កាលបើ​ដូច្នេះ​ ​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​នឹង​ឈ្មោះថា​ ​មិន​វិលត្រឡប់​មករ​ក​កាម​ទាំងឡាយ​វិញ​នោះ​ ​មិនមែន​ឡើយ​។​ ​បពិត្រ​មហា​នាម​ ​កាលណាបើ​អរិយសាវ័ក​ ​បានឃើញ​ច្បាស់​ ​តាម​សេចក្តី​ពិត​ ​ដោយ​បញ្ញា​ដ៏​ប្រពៃ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​កាម​ទាំងឡាយ​ ​មាន​សេចក្តី​សុខ​តិច​ ​មានទុក្ខ​ច្រើន​ ​មាន​សេចក្តី​ចង្អៀតចង្អល់​ច្រើន​ ​ទោស​ក្នុង​កាម​ទាំងឡាយ​នុ៎ះ​ ​មាន​ច្រើនក្រៃពេក​។​ ​អរិយសាវ័ក​នោះ​ឯង​ ​បាន​វៀរចាក​កាម​ទាំងឡាយ​ ​វៀរចាក​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ហើយ​បាន​នូវ​បីតិ​ ​និង​សុខ​ ​ឬ​គុណជាត​ដទៃ​ដែល​ល្អិត​ ​លើស​ជាង​បីតិ​ ​និង​សុខ​នោះ​ ​កាលបើ​ដូច្នេះ​ ​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​ទើប​ឈ្មោះថា​ ​មិន​វិលត្រឡប់​មករ​ក​កាម​ទាំងឡាយ​ទៀត​ឡើយ​។​ ​បពិត្រ​មហា​នាម​ ​ប៉ុនអម្បាល​តថាគត​ ​កាល​នៅជា​ពោធិសត្វ​ ​មិនទាន់​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ ​ក្នុង​កាលមុន​ ​អំពី​កាល​ត្រាស់​ដឹង​នៅឡើយ​ ​បានឃើញ​
​(​១​)​ ​អដ្ឋកថា​ ​ថា​ ​បាន​ដល់​ឈាន​ពីរ​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​បីតិ​ ​គឺ​បឋមជ្ឈាន​ ​និង​ទុតិយជ្ឈាន​។​ ​(​២​)​ ​បាន​ដល់​តតិយជ្ឈាន​ ​ចតុត្ថជ្ឈាន​ ​សោតាបត្តិ​មគ្គ​ ​និង​សកទាគាមិមគ្គ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣៧ | បន្ទាប់