មិច្ឆាវាចា។ មួយទៀត បុគ្គលណា ពោលនូវហេតុ ដែលមានមែនពិតថា ហេតុមិនមាន បុគ្គលនេះ ឈ្មោះថាធ្វើសឹកសត្រូវ ចំពោះព្រះអរហន្ត ដែលជាហេតុវាទ។ មួយទៀត បុគ្គលណា ពន្យល់អ្នកដទៃ ឲ្យយល់នូវហេតុ ដែលមានពិតថា ហេតុមិនមាន សេចក្តីពន្យល់ របស់បុគ្គលនោះ ឈ្មោះថា អសទ្ធម្មសញ្ញត្តិ ឯបុគ្គលនោះ ឈ្មោះថា លើកតំកើងខ្លួនឯង តិះដៀលបុគ្គលដទៃ ដោយសារ អសទ្ធម្មសញ្ញត្តិនោះ។ ព្រោះហេតុនោះ បុគ្គលនោះ លះបង់នូវភាវៈជាអ្នកមានសីលល្អ ក្នុងកាលមុន ហើយតាំងទុក នូវភាវៈ ជាអ្នកទ្រុស្តសីលវិញ នេះឈ្មោះថា មិច្ឆាទិដ្ឋិ មិច្ឆាសង្កប្បៈ មិច្ឆាវាចា ជាសឹកសត្រូវ នឹងព្រះអរិយៈទាំងឡាយ ជា អសទ្ធម្មសញ្ញត្តិ ឈ្មោះថា លើកតំកើងខ្លួនឯង បង្អាប់បុគ្គលដទៃ។ អកុសលធម៌ ដ៏លាមក ច្រើនប្រការទាំងនេះ តែងកើតព្រម ព្រោះមិច្ឆាទិដ្ឋិ ជាបច្ច័យ យ៉ាងនេះ។
[១១៧] ម្នាលគហបតីទាំងឡាយ វិញ្ញូបុរសតែងពិចារណាឃើញក្នុងលទ្ធិ របស់សមណព្រាហ្មណ៍ទាំងនោះ ដូច្នេះថា បើហេតុមិនមានទេ បុរសបុគ្គលដ៏ចំរើននេះ លុះបែកធ្លាយរាងកាយ បន្ទាប់អំពីមរណៈទៅ នឹងធ្វើខ្លួនឲ្យមានសួស្តី។ បើហេតុមានមែន បុរសបុគ្គលដ៏ចំរើននេះ លុះបែកធ្លាយ
[១១៧] ម្នាលគហបតីទាំងឡាយ វិញ្ញូបុរសតែងពិចារណាឃើញក្នុងលទ្ធិ របស់សមណព្រាហ្មណ៍ទាំងនោះ ដូច្នេះថា បើហេតុមិនមានទេ បុរសបុគ្គលដ៏ចំរើននេះ លុះបែកធ្លាយរាងកាយ បន្ទាប់អំពីមរណៈទៅ នឹងធ្វើខ្លួនឲ្យមានសួស្តី។ បើហេតុមានមែន បុរសបុគ្គលដ៏ចំរើននេះ លុះបែកធ្លាយ