សោតាបតិ្តសំយុត្ត
វេឡុទ្វារវគ្គ ទី១
[១១២] ទៀបក្រុងសាវត្ថី។ ក្នុងទីនោះឯង ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់ត្រាស់ដូច្នេះថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ពិតមែនថា ស្ដេចចក្រពត្តិ សោយរាជសម្បត្តិ មានសភាពជាឥស្សរៈ ជាធំជាងទ្វីបទាំង ៤ លុះបែកធ្លាយរាងកាយ បន្ទាប់អំពីមរណៈទៅ រមែងទៅកើតក្នុងសុគគិសួគ៌ ទេវលោក ជាមួយនឹងពួកទេវតា ក្នុងស្ថានតាវត្តិង្ស។ ទេវបុត្រនោះ មានពួកស្រីអប្សរ ចោមរោមក្នុងនន្ទនវនឱទ្យាន ក្នុងស្ថានតាវត្តិង្សនោះ ទ្រង់ឆ្អែតស្កប់ស្កល់ មូលមិត្តដោយកាមគុណ ទាំង ៥ ជាទិព្វ។ បើទេវបុត្រនោះ មិនបានប្រកបដោយធម៌ ៤ យ៉ាង។ ទេវបុត្រនោះ ក៏គង់មិនរួចស្រឡះចាកនរក មិនរួចស្រឡះចាកកំណើតតិរច្ឆាន មិនរួច ស្រឡះ ចាកប្រេតវិស័យ មិនរួចស្រឡះ ចាកអសុរកាយបានឡើយ។
[១១៣] ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ អរិយសាវក រមែងញ៉ាំងអត្តភាព ឲ្យប្រព្រឹត្តទៅ ដោយភោជនជាពំនូត ដែលបានមក ដោយកម្លាំងកំភួនជើង ប្រើប្រាស់នូវសំពត់គ្មានជាយ ក៏ពិតមែនហើយ។